Irvin Yalom heeft zijn autobiografie geschreven. Ik ben fan van deze Amerikaanse psychiater en vooral van zijn manier van schrijven. Wat zou ik graag een boek schrijven zoals Scherprechter van de liefde, waarin hij de verhalen van tien patiënten beschrijft. Of het standaardwerk over groepstherapie. Elke teamcoach zou dit moeten lezen; omdat de wetenschappelijke inzichten elke tien jaar worden aangevuld en omdat de praktijkverhalen zo smakelijk worden opgediend.
Het duurde tot halverwege de autobiografie voor hij me deze keer te pakken had. En hij pakte me met de mooiste brug naar de nieuwe manier van werken en leven: het persoonlijke, authentieke contact tussen therapeut en cliënt (voor ons als coach met de coachee). Hij zegt: ‘Onthul wat je vindt en voelt van de persoon tegenover je. Niet met je mening, want dat doet iedereen al, maar met je eigen, pijnlijke, eerlijke projecties. Ook als je ze niet uitspreekt, voelt de ander het. En met het achterhouden van jouw gevoelens beroof je jezelf en de ander van authentieke groei. Niet de alwetende goeroe uithangen, maar de veiligheid in het contact vergroten door zelf ook te laten zien wat er in je omgaat.’
Boekentip van Rian van Straalen
Freelance Leergangcoach bij SchoolvoorCoaching
Interesse in dit boek? Neem hier een kijkje.
