Loslaten of verbinden?
De dans van de polariteiten...
Creatief Directeur Anne Vennemann schreef er een column over.
Als je mag blijven kun je gaan
‘Mijn zoon studeert, is 19 jaar en wil graag weer thuis komen wonen,' zegt ze. 'Hij kan nog niet goed aarden op een eigen, fijne plek. Als moeder twijfel ik wat te doen: hem verwelkomen of hem het vertrouwen geven. Zo van: ga maar, je kunt het.’
Dit dilemma werd ingebracht tijdens een oefening van onze kennismakingsworkshop. Een moment om te oefenen met de rol van coach en coachee. ‘Laten we het dilemma verder onderzoeken’, zegt de coach.
De opties verwelkomen en ga maar, je kunt het worden op een A4 geschreven, dichtgevouwen en in de ruimte neergelegd. Vervolgens stelt de coach vragen over wat de ander in zichzelf kan waarnemen. Bij de eerste optie komen de tranen bij de moeder. Haar hartslag is hoog, ze heeft een brok in haar keel en ze voelt: ik moet hier weg. Bij de tweede optie wordt ze rustiger en voelt ze vertrouwen in haar buik. ‘Ja, dit is goed’, zegt ze.
De coach kijkt wat er op de briefjes staat en op verzoek van de inbrenger worden de opties weer gehusseld en opnieuw dicht neergelegd. Nog een keertje waarnemen. De coachee beschrijft dezelfde fysieke sensaties. Wat ze op dat moment niet weet, is dat op de briefjes een andere uitkomst staat. Er ontstaat verwarring. ‘Hé hoe kan dat nou?’ zegt ze. Dat ik eerst bij verwelkomen rustig werd en daarna bij ga maar, je kunt het.’
Als observator voel ik een impuls.
Het is een zinnetje wat al de hele tijd rondzingt in mijn hoofd.
Ik spreek het uit: ‘Als je mag blijven, kun je gaan’, zeg ik.
De coachee is zichtbaar geraakt.
‘Dit is precies wat ik voel’, zegt ze. ‘Een vriendin van mij zei: neem hem onder je vleugels. Terwijl mijn vriend vindt dat het tijd wordt dat mijn zoon op eigen benen gaat staan. Ik heb zojuist gevoeld dat ze allebei gelijk hebben, maar dat de volgorde voor mij belangrijk is.’
‘Als je mag blijven, kun je gaan’, herhaalt de coach.
De dans van de polariteiten.
Het een kan niet zonder het ander.
In onszelf hebben we steeds weer deze dans te (h)erkennen, wat is er nodig op dít moment.
De zomer, waarin ik deze column schreef, wakkerde in mij de voorwaartse beweging aan. Die van gaan, dingen doen, manifesteren. Tegelijkertijd voelde ik het verlangen van stilstaan, reflecteren en uitzoomen. Zeker nu, in december. Het is tijd om in alle hectiek toch die adempauze in te lassen.
Welke dans maak jij op dit moment?
En wat is er nu nodig?
Warme groet,
Anne Vennemann
_ _ _
- Meer weten over de begeleiding van de dans der polariteiten?
Je bent van harte welkom bij onze kennismakingsworkshop. - Meer over Anne lees je hier.