SchoolvoorCoaching | Opleidingen | Ontdek de stille kracht van het verschil

Kirsten Klomp

Opleidingscoördinator

Open met een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Heeft graag alles geregeld en op orde. Kan hierbij niet zonder contact en verbinding. En oprecht niet zonder chocola. Massive Friends-liefhebber.

Over Kirsten

Wat de DISC-kleuren betreft, ben ik lekker groen. Ik hou van contact met andere mensen. Van samenwerken, verbinden, samen sparren en support bieden. Daarnaast ben ik heel punctueel en kan je altijd bij mij terecht voor een helder schema. En ik vind het leuk om planningspuzzels op te lossen, bijvoorbeeld bij de planning van al onze opleidingen. In mijn werk bij SchoolvoorCoaching komen al deze facetten samen.

Ik ben een flapuit, vergelijk mezelf soms te veel met anderen en kan me verliezen in een goed gesprek. Verder ben ik als kind van expats geboren in Engeland, waardoor ik nog altijd met regelmaat eerder op Engelse woorden kom dan op Nederlandse. Tot slot ben ik een echte Friends-liefhebber. Het maakt niet uit welke aflevering je voor me opzet; elke random aflevering praat ik helemaal mee!

Wat is jouw kijk op coaching?

Een mooi coachtraject zou ik iedereen in de wereld gunnen. Ik zeg weleens: de slapende honden gaan toch wel blaffen! Dus kan je er maar beter mee aan de slag.

Tegelijkertijd vind ik ook: je mag het best even gezegend vinden, al die ontwikkeling. Mensen zijn zo complex, het kost tijd en energie die complexiteit te ont-wikkelen. Daar mag je rust en mildheid in pakken.

Zelf heb ik een aantal jaar gewerkt als kindercoach. Omdat veel pijnpunten voortkomen uit de jonge jaren, vind ik deze doelgroep extra interessant. Al helemaal omdat je als kindercoach óók met de ouders samenwerkt. Want het effect van ouderboodschappen is zo groot. Als je daar in de jonge jaren van je kind al bewust mee leert omgaan… dan gaat dat niet (ook nog ;-)) sudderen op hun vijfentwintigste.

Leven met hart, hoofd en lijf. Hoe doe jij dat?

Ik heb altijd best wel gedoe met mijn lijf, heb menig specialist ontmoet. En ik ben een denker. Een piekeraar ook wel, misschien zelfs perfectionistisch. Inmiddels ben ik iets milder aan het worden voor mezelf. En is er meer ruimte voor hart en gevoelens.

Een bijzondere ervaring heb ik gehad toen een coach tijdens een sessie haar hand op mijn schouder/rug legde. Ik ervoer daar letterlijk ruggensteun, en dat kende ik niet. “Holy shit, zo kunnen mensen zich dus ook voelen!” Dat was heel emotioneel en het heeft me de waarde doen inzien van fysiek werk binnen coaching.

Ook in het meer praktische gedoe met mijn lijf weet ik steeds meer balans te vinden: het lukt me nu hier aandacht aan te geven, maar er niet een te grote opgave van te maken. Bovendien ben ik dankbaar dat mijn lijf twee kinderen op de wereld heeft gezet, Felix en Oscar. Ook de bevallingen hebben me zelfvertrouwen gegeven, heel bijzonder.

Mijn hart en hoofd zijn er overigens ook door veranderd. Nu ik kinderen heb, zijn de prioriteiten veel duidelijker. Vroeger had ik de overtuiging dat ik er altijd -op elk moment- voor anderen moest (en wilde) zijn. Daar ben ik nu pragmatischer en makkelijker in geworden.

Wat is je favoriete quote?

- Be somebody who makes everybody feel like a somebody –


Favoriete Inspiratie

  1. De Engelse taal
    Als ik iemand Engels hoor spreken wanneer ik op straat loop, stop ik het liefst om te luisteren. Ik word zo blij van de Engelse taal - en dan het liefst in een mooi Brits accent. De taal zelf vind ik mooi, en specifiek bepaalde woorden die we in het Nederlands niet -of niet zo treffend- hebben. Bijvoorbeeld pet peeves en sibling.

  2. Eén zin per dag
    Al meer dan vijf jaar schrijf ik in een dagboek met ruimte voor één zin per dag. Het is een fijn naslagwerk van mijn leven, een korte reportage. En heel leuk om erdoorheen te bladeren en dan te zeggen: weet je nog…

  3. Lange vriendschappen
    Ik ben enorm dankbaar voor de lange vriendschappen die ik heb. Meerdere vriendinnen uit meerdere fases van mijn leven, dat vind ik echt onbetaalbaar. De meesten ken ik al tien, vijftien jaar, en sommigen zelfs dertig. (Deze vriendinnen kennen bijvoorbeeld mijn ouders goed.) En de vriendschappen gaan in fases: in de ene fase snappen we elkaar enorm, en in de andere weer even wat minder. Dat dit elkaar zo mag afwisselen, vind ik heel bijzonder.