Mijn zoektocht naar meer balans tussen hart, hoofd en lichaam leidde mij in het voorjaar van 2017 naar de ReflActiontraining. Dat ik meer uit mijn hoofd moest komen was duidelijk, maar wat het betreft het ‘hoe’ tastte ik tot op dat moment volledig in het duister.
Op de eerste trainingsdag leerde ik dat ik gedachten, gevoelens en een lichaam heb. Op zich zou dat met mijn 24 jaar geen verrassing meer moeten zijn. Maar door te beseffen dat ik deze dingen allemaal kan waarnemen, begreep ik dat ik het dus nooit kan zijn. Ik sta er los van. Je niet identificeren met je hoofd, hart of lijf is fundamenteel.
Vaker bij mezelf inchecken bleek een belangrijk leerpunt voor mij. Hoe voel ik me, loop ik nog rond met projecties van anderen, en hoe staat het ervoor met de spanning in mijn lijf? Bij vrijwel elke check blijkt er ruimte voor verbetering. Zonder deze check ga ik stug door tot ik me plots heel vol en leeg tegelijk voel. Door alles te laten stromen en daarna los te laten, ben ik sneller opgeladen dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Ik hoef dus niet altijd alles vast te houden? Had ik dat maar eerder geweten.
Je lichaam is de eerste toegang tot je onderbewuste, dus het is van groot belang om goed in je lijf te zitten. Dankzij deze training ben ik beter in verbinding gekomen met mijn lichaam en dat heeft me vrede en vertrouwen gebracht. In een gesprek kan ik mijn eigen energie gemakkelijker bij mezelf houden en daardoor de energie van de ander met meer rust observeren – zo blijven we beiden beter in balans.
Door de oefeningen op de trainingsdagen zelf, maar ook de tussentijdse opdrachten, ga je gedurende deze periode heel zelfbewust door het leven. Deze houding heeft me nog lange tijd prachtige inzichten opgeleverd. Het leerproces is na de training verre van voorbij.
Marjon en Gideon, de twee mooie mensen die de Training ReflAction geven, hebben me laten zien hoeveel ik in me heb en dat het tijd is om daar meer op te gaan vertrouwen. Dit gevoel wens ik iedereen toe.
Shirley de Koster
