Hij ziet er knap uit, Ben Affleck in Argo. Minder typisch Amerikaans dan in eerdere films. Zijn haar is langer, een baardje. Beetje saaie kop, maar ik snap dat veel vrouwen van hem gecharmeerd zijn.
Net als zijn uiterlijk lijkt de film ook dit keer anders dan andere films, waarin ik hem heb zien spelen. Deze film gaat over de revolutie in Iran van 1976. 6 medewerkers van de Amerikaanse ambassade zijn gevlucht, nadat een woedende Iraanse menigte het ambassadegebouw bestormde. Hun collega’s zijn gegijzeld. Na ongeveer 20 minuten film wordt duidelijk dat Ben dezelfde rol speelt als (bijna?) altijd: die van De Held. Ik merk dat ik als kijker nieuwsgierig word naar zijn andere gezichten. Kan hij nog meer inzetten dan redder van het vaderland? Hoe zou Ben de Nerd zijn? Of Ben de luie, passieve, Lapzwans?
Dan besluit ik van perspectief te wisselen. Waarom wil ik eigenlijk even een andere Ben dan Ben de Held zien? Waarom ben ik nieuwsgierig naar een lapzwanzende Ben?
We zoomen in: Wat doet een held eigenlijk naast het redden van het universum? De held redt niet alleen, maar de held heeft ook de kracht en de moed om tegen de gevestigde orde in het eigen pad te blijven volgen. De held vertrouwt volledig op de eigen inzichten en het eigen instinct. De held laat zich niet weerhouden door beperkende gedachten en tegenslag.
De held staat symbool voor Persoonlijk Leiderschap. En dat is precies waar deze tijd over gaat en waardoor ik als kijker even getriggerd werd. Juist deze pittige crisistijd vraagt om persoonlijk leiderschap. Je niet laten beperken, maar de moed te hebben nieuwe paden in te slaan, je hart te blijven volgen. Ik weet niet hoe dat voor u is, lezer, maar voor mij -moeder van drie met een erg verslavende maar ook intensieve baan - is dat soms knap lastig! Het is een zeer interessante levensweg en tegelijkertijd willen we soms gewoon een luie, volgende, lapzwans zijn. Dus Ben Affleck, zou je voor één keer de nerdy lapzwans willen spelen?
Jobbeke de Jong - Freelance trainer en senior coach bij SchoolvoorCoaching